Kilka dni temu świat obiegła informacja o osiągnięciu firmy Honeywell. Ta amerykańska firma technologiczna zajmująca się automatyką przemysłową, budynków i systemów sterowania dla lotnictwa, zbudowała komputer kwantowy o największej pojemności kwantowej – 64, zostawiając w tyle swoich konkurentów: IBM, czy Google. Dla porównania komputery obsługiwane przez technologicznych rywali są dwukrotnie mniejsze. Honeywell zapowiedziała również że udostępni swoje osiągnięcie komercyjnie do użytku innym firmom. Nie ujawniono, które z nich są chętne skorzystać z oferty, ale potwierdzono, że JPMorgan Chase, jeden z największych holdingów finansowych na świecie, który już ma w swoich szeregach ekspertów kwantowych, może skorzystać ze stworzonej maszyny, np. do budowania modeli wykrywających oszustwa.
Komputery klasyczne, opierając się na prawach fizyki klasycznej, używają podstawowej jednostki informacji nazywanej bitem, mogącym przyjąć dwa stany: zero lub jedynkę. Za pomocą tych dwóch wartości komputer jest w stanie przetwarzać informację i dokonywać obliczeń. Komputery kwantowe, opierając się na prawach mechaniki kwantowej, nie korzystają z tej metody i opierają się na kubitach (bitach kwantowych), mogących znajdować się w dwóch stanach jednocześnie i mogących przyjmować nieskończoną liczbę stanów między 0 a 1. Są w stanie płynnym określanym prawdopodobieństwem (qubit w superpozycji). Dzięki temu są bardziej wydajne, mogą posłużyć do wykonywania skomplikowanych operacji matematycznych i działać znacznie szybciej niż klasyczne komputery. Maszyna stworzona przez Honeywell składa się z komory z nierdzewnej stali, chłodzonej ciekłym helem i osiąga temperaturę prawie zera absolutnego – punktu, w którym atomy przestają wibrować. W komorze atomy poruszają się nad komputerowym chipem i są sterowane za pomocą laserów, sterujących układem kwantowym. Miarę objętości (pojemności) kwantowej (quantum volume) stworzył IBM. Jest to bezwymiarowy współczynnik, służący do określania możliwości komputerów kwantowych i uwzględniający m.in. liczbę kubitów i błędy pomiaru. Komputery kwantowe IBM posiadają pojemność kwantową 32, Honeywell aż 64.
Komputer stworzony przez Honeywell może być stosowany w wielu dziedzinach, np. w branży medycznej do opracowywania nowych leków. Zyska na tym osiągnięciu również sektor finansowy, który może użyć maszyny do przeprowadzania analiz rynków finansowych, a także wykorzystać go do zapewnienia większego bezpieczeństwa swoich systemów. Pojawiły się również głosy mówiące o tym, że maszyna kwantowa może stanowić zagrożenie dla całego świata kryptowalut. Możliwe jest, że mogłaby złamać 256-bitowe szyfrowanie bitcoina.
Niektórzy uważają również, że dzięki temu osiągnięciu będziemy w stanie zbudować silną sztuczną inteligencję. Najnowsza sfera badań naukowych nazywana quantum machine learning – bada w jaki sposób można wykorzystać moc komputera kwantowego do zwiększania szybkości algorytmów uczenia maszynowego. Klasyczne uczenie maszynowe (machine learning) – polega na tym, że tworzony jest automatyczny system potrafiący uczyć się i doskonalić dzięki doświadczeniu – danych wprowadzonych i nabywa na tej podstawie nową wiedzę. Maszyna może więc wykonywać zadania, do których nie była wcześniej zaprogramowana. Systemy sztucznej inteligencji są zdolne by przetwarzać ogromne ilości informacji, a dzięki użyciu komputerów kwantowych ich działanie mogłoby przyspieszyć milion razy. Sama sztuczna inteligencja mogłaby zacząć tworzyć algorytmy bardziej złożone, niż te które może stworzyć człowiek.
Maszyna stworzona przez Honeywell może realnie pomóc osiągnąć rzeczy, które dotychczas mogły być niemożliwe do wykonania. Zbliżamy się do punkty, w którym sztuczna inteligencja może tworzyć własne systemy, które będą niezrozumiałe dla człowieka i tym samym stracimy władzę i realny wpływ na tę technologię.
